„Dziadek do orzechów i cztery królestwa” to widowiskowa adaptacja klasycznej baśni autorstwa E.T.A. Hoffmanna, która została przekształcona w nowoczesną, pełną magii i przygód produkcję filmową. Reżyseria Lisy Johnson oraz scenariusz Ashleigh Powella i Jeffa Nathansona próbują połączyć tradycyjne motywy świąteczne z nowymi elementami fantastycznymi, tworząc dzieło, które ma zwrócić uwagę zarówno młodszych widzów, jak i dorosłych.

Film wyróżnia się przede wszystkim swoim wizualnym pięknem. Set dekoracji, kostiumy i efekty specjalne są imponujące – od krainy cukrowych słodyczy po mroczne lasy pełne tajemniczych stworzeń. Kolorystyka i realizacja postprodukcji sprawiają, że świat czterech królestw jest żywy i magiczny. Niestety, pomimo świetnego wykonania technicznego, historia nieco zawodzi. Choć fabuła opiera się na dobrze znanej historii o walce dobra ze złem, jej rozwinięcie jest przewidywalne i miejscami nadmiernie uproszczone. Zaskakująco brakuje głębszego emocjonalnego zaangażowania widza w losy bohaterów, co może wynikać z tego, że postacie nie są wystarczająco dobrze opracowane.

Mackenzie Foy (Claire) jest solidna w głównej roli, choć jej postać pozostaje nieco płaska. Podobnie Keira Knightley jako Biała Królowa czy Morgan Freeman jako Drosselmeyer cierpią z powodu zbyt niewielkiej ilości materiału do rozwoju ich ról. Jednakże Helen Mirren jako Zła Królowa (Matrona) dodaje filmowi energii i charyzmy, a jej występ bez wątpienia stanowi jedno z największych atutów obrazu.

Muzyka Jamesa Newtona Howarda wspiera atmosferę filmu, choć nie pozostawia trwały ślad po obejrzeniu. Podsumowując, „Dziadek do orzechów i cztery królestwa” to film, który warto zobaczyć głównie dla jego wizualnych walorów, choć z pewnością nie jest to arcydzieło, które zapadnie w pamięć na długo.

Fabuła „Dziadek do orzechów i cztery królestwa”

Akcja filmu rozpoczyna się w Londynie w czasach wiktoriańskich. Główną bohaterką jest Claire, młoda dziewczyna, która właśnie straciła matkę i próbuje znaleźć sens życia po tej tragicznej straty. W wigilijnym dniu zostaje zaproszona przez ekscentrycznego wynalazcę Drosselmeyera na przyjęcie, podczas którego otrzymuje nietypowy prezent – drewnianego dziadka do orzechów.

Kiedy nocą zabawka ożywa, Claire dowiaduje się, że jest kluczowa w ratowaniu magicznego świata zwanego Czterema Królestwami. Dziadek do orzechów okazuje się w rzeczywistości księciem, który został zaklęty przez złowrogą Matronę, dawną władczynię jednego z królestw. Matrona, teraz żywiąca się nienawiścią i zemstą, zniszczyła równowagę między czterema krainami: Słodyczy, Kwiatów, Śniegu i Lalek. Jej plan polega na tym, by zdominować wszystkie królestwa i unicestwić wszelkie szczęście.

Claire wraz z księciem wyrusza w podróż przez te magiczne krainy, gdzie spotyka różnorodne postaci, takie jak Biała Królowa (siostra Matrony), która próbuje pomóc, oraz armię myszy, będących wiernymi sługami złej władczyni. Podczas przygód dziewczyna musi odkryć swoją wewnętrzną siłę, pokonać własne lęki i nauczyć się wierzyć w siebie.

Kulminacyjna bitwa odbywa się w zamku Matrony, gdzie Claire udowadnia, że miłość i dobroć mogą zwyciężyć nawet najgłębszą ciemność. Ostatecznie Matrona zostaje pokonana, a równowaga między królestwami zostaje przywrócona. Claire wraca do domu, zmieniona przez swoje doświadczenia, i zaczyna odnosić się do świata z większym otwartością i nadzieją.

„Dziadek do orzechów i cztery królestwa” to opowieść o odwadze, wyobraźni i sile ludzkiego ducha, która choć nie jest rewolucyjna, oferuje spektakularne widowisko dla całej rodziny.