Akcja filmu rozpoczyna się na Jamajce. Głównym bohaterem jest Derice Bannock, ambitny sprinter, który marzy o udziale w Letnich Igrzyskach Olimpijskich, idąc w ślady swojego ojca, również olimpijczyka. Niestety, podczas krajowych kwalifikacji, Derice i dwaj inni biegacze, Yul Brenner i Junior Bevil, zostają przypadkowo przewróceni (przez Juniora), co niweczy ich szanse na udział w letnich igrzyskach.

Zdeterminowany, by mimo wszystko zostać olimpijczykiem, Derice odkrywa, że amerykański złoty medalista w bobslejach, Irving „Irv” Blitzer, mieszka na Jamajce. Blitzer zakończył swoją karierę w niesławie po tym, jak oszukiwał podczas zawodów. Derice wpada na szalony pomysł: skoro nie może jechać na letnie igrzyska, pojedzie na zimowe, tworząc pierwszą w historii jamajską drużynę bobslejową.

Derice przekonuje do pomysłu swojego najlepszego przyjaciela, Sankę Coffie, który jest mistrzem lokalnych wyścigów wózków (pushcart derby). Dołączają do nich również Yul Brenner i Junior Bevil, którzy chcą zrehabilitować się po pechowych kwalifikacjach sprinterskich. Razem namawiają sceptycznego Irva Blitzera, by został ich trenerem.

Treningi okazują się komiczne i pełne wyzwań, ponieważ drużyna musi nauczyć się zimowego sportu w tropikalnym klimacie, używając prowizorycznego sprzętu (jak stary wózek Sanki imitujący bobslej). Muszą także zmierzyć się z brakiem funduszy i powszechnym niedowierzaniem oraz kpinami ze strony rodaków i oficjeli sportowych. Ostatecznie udaje im się zebrać pieniądze (m.in. dzięki sprzedaży samochodu przez Juniora i różnym drobnym przedsięwzięciom) i wyjechać na Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Calgary w Kanadzie w 1988 roku.

Na miejscu Jamajczycy spotykają się z szokiem kulturowym, zimnem i sceptycyzmem, a nawet otwartą wrogością ze strony bardziej doświadczonych drużyn, zwłaszcza zawodników z NRD. Muszą walczyć nie tylko na torze, ale także o szacunek i akceptację. Ich stary, pożyczony bobslej również sprawia problemy. Trener Irv musi skonfrontować się ze swoją przeszłością i bronić swojej drużyny przed próbami dyskwalifikacji.

Mimo początkowych trudności i braku doświadczenia, Jamajczycy dzięki swojej determinacji, optymizmowi i nietypowym metodom treningowym zaczynają robić postępy i zyskują sympatię publiczności oraz niektórych rywali. Ich występy stają się coraz lepsze.

Kulminacyjnym momentem jest jeden z ostatnich przejazdów, w którym drużyna ma szansę na bardzo dobry wynik. Niestety, z powodu awarii technicznej ich wysłużonego bobsleja, tuż przed metą dochodzi do wypadku. Zamiast się poddać, Derice, Sanka, Yul i Junior podnoszą swój bobslej i z godnością przenoszą go przez linię mety przy aplauzie publiczności.

Choć nie zdobywają medalu, zdobywają coś cenniejszego: szacunek całego świata, udowadniając, że liczy się duch walki, determinacja i duma z reprezentowania swojego kraju, nawet w najbardziej nieprawdopodobnych okolicznościach. Film kończy się ich powrotem na Jamajkę jako bohaterowie narodowi.

„Śnieżna ekipa z tropików” to ciepła i inspirująca komedia o pokonywaniu przeciwności losu, sile przyjaźni i dążeniu do spełnienia marzeń wbrew wszelkim oczekiwaniom.